HABER: İSMET NADİR ATASOY:

5 AĞUSTOS 2023  Cumartesi günü Atça bir çınarını toprağa verdi. Atça Çelebioğlu Mahallesi sakinlerinden 103 yaşındaki “Gülhanım Altay” Nine Hakkın rahmetine kavuştu.

Gülhanım Altay Nine 1920 Doğumlu. 103 yıllık ömrünü yaşamaya Atça’da başladı ve Atça’da tamamlayıp, Atça Çomaklı Kabristanında sonsuz uykusuna çekildi.

O, sıkı bir Atatürkçüydü ve 94 ncü yaş gününde torunlarına “Onuncu Yıl Marşı”yla etrafında toplamıştı.

4 EYLÜL 2016 tarihindeki etkinlik Torun İlhami Altay’ın objektifine böyle yansımış ve ATÇA KAZAN BİZ KEPÇE Grubumuzun arşivine aşağıdaki yazıyla girmişti.

Sonsuz uykusunu ışıklar nurlar içinde uyusun…

İÇİMİZDEN BİRİ/Gülhanım Altay

İSMET NADİR ATASOY

Gülhanım Teyze ile, torunu T C Ilhami Altay vasıtasıyla tanış oldum…

Grup Yöneticilerimizden Sevgili Kemal Yılgör Kaptan geçenlerde: 

-Abi, İlhami Altay arkadaşın 11 Ağustos 2016 günü yüklediği videoyu izledin mi?.. diye sordu.

-Hayır… diye cevapladım kendisini.

-İzlemelisin, hiç böyle “Onuncu Yıl Marşı” dinlememişsindir… diye sürdürdü konuşmasını. 

Meraklandım doğrusu. Eve gelir gelmez, Sevgili Dostum İlhami Altay’ın sayfasına girip klip videosu aramaya başladım. Tabii ben, bir orkestra veya bando takımı kaydı arıyorum. Epey bir dolaştım; yok… Tam Sevgili Kemal’e telefon edip: “Bulamıyorum, bana link atar mısın?..” diyeceğim ki; Gülhanım Teyzenin fotoğrafını gördüm. Sevgili İlhami Altay dostumuz da: “Benim Baba Annem. 1920 doğumlu 97 yaşında Gülhanım Altay 10.Yıl Marşını böyle okudu. Ne mutlu bana, böyle bir neslin torunu olduğum için…” yazmış tanıtım yazısına. Ee, merakım anında tavan yaptı elbette ve tıkladım üzerine. Yaş 97; pırıl pırıl bir ses, pırıl pırıl bir dimağ. Annem geldi aklıma; “Annem yaşasaydı, bugün 93 yaşında olacaktı…” diye geçirdim aklımdan.

Doğum tarihi 1920 yazılmış ya; ben de topladım tası tarağı 1920 yılının Atça’sına gittim.

Doğumu, Atça’nın işgal yıllarına denk geliyor. Muhtemeldir ki İşgal günlerini yaşı itibariyle hatırlamayacaktır. 5 Eylül 1922 de Atça kurtulduğunda iki yaşındaymış. Gülhanım Teyze 7 yaşına geldiğinde okula başladı mutlaka ve okulu Karakol Caddesindeki, şu anda “Engelliler Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi” olarak kullanılan bina. Biz, o binanın işgal öncesinde Rum İlkokulu olduğunu, işgal sonrasında Atça İlkokulu olarak kullanıldığını, 1933 yılında yeni okul binası (şimdiki HEM binası) bittikten sonra da Jandarma Karakol Komutanlığına tahsis edildiğini biliyoruz. Öğretmeni de Muhtemelen Sabuncuların Merhum Ahmet Örge (Öğretmen Dedem) ya da Nazilli Kongrelerinde Atça Delegesi olan Merhum Muallim Cemal Örnek Bey olmalı. Gülhanım Teyzenin 1932 yılında okulu bitirdiğini düşünürsek, yeni yapılan okula hiç gitmediğini söyleyebiliriz. Çünkü yeni okul 1933 yılında Cumhuriyetin Onuncu yılında hizmete açıldı.

Nerelerden nerelere geldik Gülhanım Altay Teyze sayesinde.

Gülhanım Teyze zaman içinde Nalbantların İbrahim Altay beyefendi ile evlenmiş. Bu evlilikten; Yalçın, Fahriye (Okatan), Hayriye (Çevik) ve Kaya (Merhum) adlarını verdikleri evlatları olmuş. Yaptığım hesap beni yanıltmıyorsa 13 tane de torunu var. Ya torunlarının çocukları?..  Bu hesap beni aşıyor… Yelpaze böyle büyüyüp gidiyor.

Sevgili Teyzem, elleri öpülesi güzel teyzem; sağlıklı uzun ömürlerin olsun. Sayende eskilere gidip, nefeslendik biraz. Beynine, yüreğine, sesine sağlık. Atça’nın Kurtuluşunun yıl dönümünde sevindirdin bizleri. Saygımla ellerinden öperim.

Sevgili İlhami Altay arkadaş; bizleri Gülhanım Teyzeyle tanıştırman büyük incelikti. Sana da çok çok teşekkür ediyoruz. İşlerinizde kolaylıklar ve başarılar dileriz. Atça’dan selamlar, saygılar hanenize…