Kaybolan kedim ve bir medyum. Her yere boy boy kedimin afişlerini yapıştırdım. Sanki yer yarıldı içerisine girdi minik kedicik. Benim kedim kayboluşların başlangıcı olmuştu. Yan dairede oturan eylem teyzenin kedisi de bir anda kayboldu. Hırsızlık çetesinden şüphelenmeye başlamıştım. Koca evrende bir tek bizim mahalle mi kalmıştı?
Tüm şehirde nam salan medyumumuza gitmek farz olmuştu. Adamın konuşurken kime baktığını çözebilene benden iki adet Malboro...

Uzak diyarlardan geldiğini iddia eden, tek göz abrakadabra -bence sağlam bir lakap-  " Kedilerinizi getirebilirim " diyordu.
Bir gün kedimin uçarak seyahat edebileceğini hayal ediyordum ama arada fark vardı, ben sadece hayal kuruyordum. Gerçek olabileceğini nereden bilebilirdim. Sonuçta medyum olan ben değilim.

Aklıma bizim miyavlar çetesi geldi. Partilerin aşkına, güç bende artık!

Apartmanın bodrum katını ele geçirmişlerdi. Saldırgan tavırlarından dolayı yemek verme sırası oluşturmuştuk apartmanda. yavaş ve sessiz hareketler...

Yemek verme sırasını değiştirerek kendimi ilk sıraya aldım, yakından gözlem yapabilmek için. Her şey normal görünüyordu. İki kedi aralarından ayrılmıştı ve hayat geride kalan kediler için aynı devam ediyordu. Siyah, düz çizgili olan kedi hariç... Tüm yıl deliler gibi çalışıp yaz tatilini heyecanla bekleyen, parasını zar zor denkleştiren memurun heyecanı vardı bu kedinin gözlerinde. Bir an, “ Yolculuk nereye” diye sormamak için kendimi zor tutum. Hep aynı yere bakması fazlasıyla dikkatimi çekmişti. Siyah düz çizgi bizim buralarda görülen bir tür değildi. Farklı olduğu ilk anda bile göze çarpıyordu.

Evime giderek kedim olmadan geçireceğim akşamı düşünümdüm. Alışkanlıklardan vazgeçmek zor olurdu, biliyordum. Yıllar öncesinde sigarayı ne kadar zor bıraktığımı aklıma geldi. Tiryakinin son sigarası gibi odamdaki pis havadan bir nefes daha çektim.

Sabah ilk işim siyah çizgili kediyi kontrol etmek oldu. Kapıdan baktığım anda tüm kediler siyah kedinin peşine takılarak bavulları ellerinde, mutlu bir şekilde yolculuğa çıkarken gördüm. Gizli bir takibe koyuldum, saklana saklana peşlerinden gidiyordum. Benim zar zor sığdığım delikten geçiyorduk. O sırada medyum bana sesleniyordu, “ Gitme, dön! “Onlar huzurlu artık. Ben bile geri getiremem kedilerinizi! ” diyen sesi kulağımda yankı yaparak defalarca tekrarlıyordu. Boyut değiştiren kapıyı gördüm. Siyah çizgili kedi kapıda beklemeye devam ediyordu. Bizim apartmanın güvenlik görevlisi gibi...

Tüm kedilerin buluştukları bir evren...  

Sadece kedilerin girebileceği, merak ettiğim  tek şey ise ölen kediler de bu kedilerin boyutuna geçebiliyor muydu.

Evime döndüğümde kendimi çok daha huzurlu hissediyordum. Kedimin güvende , emin ellerde olduğunu görmek içime su serpmişti.   

Aklıma bizim miyavlar çetesi geliyordu.

Partilerin gücü aşkına...