Hz.Mevlananın bir sözü var;
"Keser gibi olma hep bana hep bana, rende gibi olma hep sana hep sana, testere gibi ol bir sana bir bana."

Osmanlı padişahlarından üçüncü Mehmet (1595 - 1603) kundakta olan çocuklarında olduğu 19 kardeşini tahta çıktığı günün gecesi öldürttü.
Oğlu şehzade Murat'ı da boğdurttu.

Günümüzde artık eskisi gibi asmak, kesmek, boğdurtmak olmasada işler yine menfaat, para, mülk, kariyer için herşeyin  mübah olduğu, liyakat ve başarının göz ardı edildiği bir dönemdeyiz.
 
Yirmibirinci yüzyılda ilişkiler daha sert daha yıpratıcı ve malesef hep keser gibi. Dost, arkadaş, hısım, akraba arada bulasın.Kudret asasını eline alan, durumdan kendisine çıkar sağlayan, kesesini doldurmak isteyen bu keser zihniyetinin  bir türlü bitmeyen varlık sevdaları çevresinde de omurgasız insanların türemesine neden oluyor.

Arada keşke testere gibi olsak.

"Bir sana bir bana."

Keseri her vurduğunda kestiğin parça keseri vuran kişiden yana düşer. Hayat öyle yozlaşmış ki aile içerisinde başlayan çıkar ilişkileri  günlük hayatta ve iş hayatında devam ediyor.

Aynı maaşı alan iki çalışan sırf patronlarına şirin görünebilmek için diğer arkadaşını hiç acımadan satıyor.Hayat öyle acı ki keser zihniyetinden kardeşler düşman oluyor, dostluklar, ortaklıklar malesef bitiyor.
Aile şirketlerin hızlı bir büyümeden sonra şirketi yöneten babanın, annenin vefatından sonra dağıldığını görüyoruz.

İnsan olmayı, insan kalmayı bir türlü beceremedik.

Oturamayacağımız  daireler, yazlıklar, kışlıklar aldık,  dolaplarımızda giymediğimiz elbiseler, bir sürü ayakkabılarımız oldu.
Çocuklarımız şımarık, altlarında arabaları, özel kolejlerde okuttuk insanlığa katkımız olmadan.

Peki  gidenler ne götürdü öbür dünyaya?

Hadi bakalım bundan sonra ...
Testere gibi olalım, olmaya çalışalım.İnsanlığın yaratılışında bu yok mudur.
"Bir sana bir bana."