İletişim iki insanı da bir araya getirir, iki farklı dünya yı da.

Günümüzde belki de okullarda Türkçe derslerini verirken, iletişim dersleri de verilmeli. Türkçeyi öğreniyoruz yanında da Almancası, İngilizcesi, Fransızcası vs. 
Global Dünya da gelişime ayak uydurmak, kültürler arasında iletişim kurmak adına kendi dilimiz dışında farklı diller öğreniyor ve öğretiyoruz.
Ama kendi ana dilimizde ne kadar sağlıklı iletişim kurma becerisine sahibiz?
İletişimin en doğru olanı yüz yüze olanı. Bunu aslında pandemi döneminde özellikle okullarından, öğretmenlerinden ayrı kalan çocukların hayatlarındaki değişimler ile görebiliriz.
Bir çocuk ile iletişim kurabilmek aslında en zorudur hem de ona göre kocaman ve dünya da her şeyi bilen biri olarak görülürken.
İletişim ne kadar önemlidir bir çocuğun hayatında. Dünya’nın en başarılı öğretmeni de olsanız öğrenciniz ile iletişim kuramadığınız sürece hiçbir anlamı yoktur mesleğinizde başarılı olmanızın.
Anlamak, karşınızdaki kişi tarafından anlaşılmak iletişimdeki en önemli öğelerden biridir.
Peki pandemi döneminde yaptığımız online eğitimler, online görüşmeler, bizleri özleyen öğrenciler, sırasını, sıra arkadaşını özleyen çocuklar tarafından nasıl algılandı? Eğitim derdinde iken çocuklarla acaba gerçekten doğru iletişim kurabildik mi? Onların bu süreçte psikolojilerini ne kadar algılayabildik?
Yan yana olamasak ta, aklımızda, yüreğimizde, yanlarında olduğumuzu ne derece anlatabildik? Dersleri işleyelim/telafi edelim derken bizden uzak o minik ellerine rağmen kocaman yürekleri olan çocukların duygularına ne kadar telafi olduk?
Öğretmen sadece ders anlatan değil, yeri geldiğinde ders dışı her şeyi konuşarak, yanındayım diyerek öğretmenin de ötesinde hissettirendir aslında.
Öğretmen olmak öyle iki kelimeye sığıyormuş gibi gözükse de aslında kocaman bir dünyaya açılan sihirli iki kelimeden ibarettir.
Öğretmen okul çatısı olmadan da ders verebilen, ders verdiği öğrenciden an gelip ders alabilen, iki kelime ile bedeni dört duvar arasında olan öğrencisinin başka dünyalara; hayal dünyasında da olsa gitmesini sağlayabilen, arka sıradaki çocukları keşfedebilen, her çocuğun içindeki ışığı görüp o ışığı kullanmasını sağlayan kişidir aslında.
Online veya yüz yüze olan dersler tabi ki önemli ama böyle bir dönemde çocuklara en güzel ilaç öğretmenleri tarafından önemsendiklerinin, dinlendiklerinin, ders dışı da olsa ne yaptıklarını anlatabildikleri bir öğretmenlerinin olduğunu bilmeleri.
İletişimin yüz yüze olması belki böyle bir dönemde en çok özlediğimiz ve ihtiyaç duyduğumuz şey. Her ne kadar uzak kalmak zorunda olduğumuz çocuklarımızla yüz yüze iletişim kuramasak da onların yanında ve yanı başında olduğumuzu hissettirmemiz gerekir.
Hem de böyle, okul çatısı altında cıvıl cıvıl çocuk seslerinin olmadığı bir dönemde…