İnsanın hayatını şekillendirmede duygular şüphesiz önemli bir yere sahiptir. O an ki ruh halimizi yansıtır. Birine kızgın olmak, mutlu olup çok sevinmek, üzülmek vs... Tüm bunlar mevsimler gibidir. Ne olursa olsun hiçbir zaman kalıcı değildir. Zaman içinde değişmeye mahkumdur.

Bu durum insanları bazen çıkmaza soksa da insanların farklı duyguları yaşamasına ve tek bir duyguya takılıp kalmasına engel olmaktadır. Farklı duyguları yaşamak iyidir. İnsana farklı deneyimler kazandırır, farklı heyecanlar yaşatır. Ama bazı durumlarda sürekli değişen duygularla baş etmek kolay değildir. Çünkü bu anlarda nasıl davranacağımızı kestirmek güçtür.

Birine kırgınsınız ama o kişinin dünü bugüne uymuyor. Kırgınlığınız ileri boyuta geçmiş artık içinizde nefret duyguları kabarmaya başlamış ama bunu karşınızdakine gösteremiyorsunuz. Böyle bir durumda ne yaparsınız? Şüphesiz bir ikilemin içinde kalırsınız. İlişkileri koparmak istiyosunuz ama ya hata ediyorsam diye bir şeyleri öteleme vb. durumlar söz konusu olabiliyor, üstelik hiç istemediğiniz halde. Ve ne yazık ki rol yapmaya başlıyorsunuz. Oysa her şeyi bırakıp kalbinizin sesini dinlemek istiyorsunuz. Ama insanlar çoğu zaman buna bile izin vermezler. 

Çünkü kimse kimseyi kolay kolay kaybetmek istemez. Bunun için de nabza göre şerbet verirler. Böyle durumlarda her zaman menfaatleri ön plandadır. Menfaatleri için her türlü davranışta bulunabilirler. Bu da sizin farklı duyguları tatmanıza neden olur. Birkaç göz yummadan sonra insan her şeyin farkına varacaktır. Belli bir süre görmezden gelinse bile bir süre sonra duygu karmaşası ne kadar had safaya çıksa da yürek gerçeklerin farkına varacaktır.

Böyle bir durumla karşılaşan yürek gemileri değil, limanı bile yakar. Bu durum epeyce geç ortaya çıkar. Ama sonunda çıkar. Duygu karmaşasının had safaya çıktığı durumların bir başkası ise her şeye rağmen rol yapmaya devam edilmesidir. İşte bu en tehlikelisidir. Biraz iki yüzlülüğe girse de şartlar öyle gerektirmiştir emin olun. Yoksa kimse duygularını gizleyip rol yaparak yaşamak istemez. Buna sebep bazı şeyler belki düzelir, huzur kaçmaz ve düzen bozulmaz anlayışı vardır. Ama herkes sizin gibi düşünmez, sizin ne yaşadığınız ve düşündüğünüz önemli değildir. Menfaatleri karşılandı mı ona bakar. Ne yazık ki bu durum günümüzün genel kuralı olup çıkmıştır.

Benim naçizane tavsiyem ise bu duygu karmaşasına bir yol vermenizdir. Bir şeyleri gizlemek, saklamak insana huzur vermez. Bir süre sonra zarar vermeye başlar. Bu sebepten dobra dobra olun. Kimseye şirin görünmek zorunda değilsiniz. Duygularınız size ne yapmanızı istiyorsa onu yapın. Birileri darılır, bana kırılır diye kendinizi ziyan etmeyin. Kırılan kırılsın, darılan darılsın ama her şey ayan beyan ortaya çıksın. İşte o vakit kim dost, kim düşman daha bir belli olacaktır. Durduk yere kendinize eziyet etmenin anlamı da yok lüzumu da. O yüzden duygularınızı maskeleyip bir gölge gibi yaşayacağınıza silkin eteğinizdeki taşları kopacaksa kopsun ipler. Fırtınanın ardından bakın nasıl da her şey güllük gülistanlık olacaktır.

NECATİ DİLEK