Gezmek, seyahat etmek hayatın keşmekeşliğinden sıyrılmayı başarabilen insanın bir yerlere gitmesi, yeni yerler, yeni kültürler ve yeni insanlar tanımasıdır. Hayatın boğuculuğunda her zaman olmasa bile ara ara yapılması gereken bir etkinliktir.

İnsan içinde bulunduğu ortamdan uzaklaştığı anda kafasını kurcalayan sıkıntılardan kurtulur, hiç değilse bir nebze azalır sıkıntıları. Ve daha sağlıklı düşünmeye başlar. Çünkü aynı ortamda bulunmak beyni tembelleştirir. Yeni düşünceler üretmemeye başlar. Ürettikleri çoğu zaman tekrar eden şeylerdir. Farklı ortamlar, farklı insanlar ise yeniliklere açık kapı bırakır. İnsanın değişimi de bu şekilde başlar.

Birkaç günlük kısa gezimiz her yönden bana iyi geldi. Uzun zamandır görmediğin eş, dost, akraba, arkadaş vs. onları görmenin dışında başka dünyaların da olduğunu yeniden fark etmemi sağladı. Dert kavramının herkes için farklı anlamlar içerdiğini görmemi sağladı. Ve tabi en önemlisi adım attığın her yerden yeni şeyler öğrenilebileceğini öğretti. Bu da içimde hep olan ama çoğu zaman gerçekleşmeyen gezme, yeni yerler keşfetme merakımı daha da kamçıladı.

Hayatın keşmekeşliğinden sıyrılıp gezmenin şartlar ne olursa olsun insana iyi geleceğini öğrendim. Gezmek için önceden hep bir hevesim vardı ama şimdi hevesime sebeplerim eklendi. Sabırla ve kendini yeniliklere kapatmadan yola çıkmak insana her şeyden önce huzur veriyormuş, bunu belki biliyor muşumdur ama yeniden keşfettim. İyi de oldu. Geriye dönüp baktığımda güzel anılar, tatlı telaşlar bıraktığımı gördüm. Hayatın elinden bir şeyler kapmak için her zaman yazmak gerekmiyor. Asıl olan yaşayarak yazmakmış. Bunu şimdi daha iyi öğrendim. İyi ki gezmeler var. Gezin, görün, yaşayın hayatı. Her fırsatı değerlendirmek, yeniliklere açık olmaktan geçer bunun yolu. Gezin, tozun ve yaşayın hayatı. Başka türlü yok ne yazık ki izahı.

NECATİ DİLEK