TÜRKLER KILIÇ ZORU İLE MÜSLÜMAN OLDU YALANI

Türkler "Kılıç zoru ile Müslüman oldu" demek sakat bir yaklaşımdır.

Böyle demek ya bilgi eksikliğinin ya da art niyetin ifadesidir.

Türkler tarihin başından beri Yayılmacı olmuş ve İmparatorluklar kurmuştur. Yalnız bizim yayılmacılığımız batı yayılmacılığı gibi zalim ve insanları katlederek olmamıştır.

Biz bir bölgeye yerleşip yönetici olmuşuz ve o bölge halkını vergiye bağlamışız.

Bu yönetim işini de insanları en kolay yönetme şekli olan dini kullanarak yapmışız. İşin gerçeği şu ki Türkler din konusunda çok kasmıyorlardı. Türkler tarihte en çok din değiştiren millettir.

Kabul etmediğimiz hiçbir büyük din kalmamıştır.

İslamiyet, Hristiyanlık, Musevilik, Budizm, Maniehizm, Zerdüştlük bunların en bilinenleri.

Ama girdiğimiz her dinde kendi Türk inancımızı baskın kılmış ve özümüzü korumuşuz.

Eğer korumadıysak zaten asimile olup yok olmuşuz.

Yani Türklerin siyasi ve politik nedenler ile de Müslüman olduğunu buradan anlamamız gerekir. Yoksa kılıç zoru ile bu kadar çok din değiştirecek kadar zavallı bir millet olsaydık zaten çoktan tarihten silinmiş olurduk.

Ve yine belirtiyorum Tüm Türkler kılıç zoru ile Müslüman olmadı.

Daha doğru ifade ile Kılıç zoru ile Müslüman olan Türk sayısı çok azdır.

Talkan ve Curcan civarı şimdiki Afganistan gibi karışık bir etnik yapıya sahipti.

Çoğunluğunu Soğd denen bir millet oluşturuyordu. Kaşgarlı Mahmut Soğdak milletini şöyle tanımlamış. "Bunlar Türk kıyafetleri giyen, Türk huyu ile huylanmış insanlardır"  Soğdakların günümüzdeki Taciklerin ataları olduğu sanılmaktadır.

Yine genetik verilere göre İrani kavimlerin melezi bir milletti.

Soğdakların toprakları Arap İstilasına yakın bir tarihe kadar Sasanilerin egemenliği altındaydı.

Türkler Çinliler ile uğraşmaktan, bu bölgeye yeterli önemi veremiyorlardı. Sadece kimi beylik ve sultanlıkların yöneticileri Türk ya da Türk asıllı idi. Ve bu etnik yapının içindeki Askerlerin çoğu Türk’tü.

 Yine bu bölge toplam Türk nüfusunun çok az bir kısmını teşkil ediyordu. Yani bu bölgede yaşanan olayları Tüm Türklere mal etmek yanlış bir tutumdur.

Türkiye’de yaşayan Türklerin atalarının büyük Kısımı Köktürklerdir.

Ve o devirde onlar Arap istilası olan Horasan bölgesinde değil günümüz Moğolistan devleti bölgesinde yaşıyorlardı.

Curcan ve Talkan katliamlarının yaşandığı zaman, Tonyukuk,  Bilge Kağan,  Kültigin üçlüsünün Köktürkleri yönettiği zaman dilimidir.

Köktürkler İlteriş ve Kapgan kağan zamanında beri batıya akınlar yapar, günümüz Türkmenistan ve Güney Azerbaycan coğrafyasına egemen olmaya çalışırlardı. Bu konuda İranlilarin ataları Sasanilere karşı Bizansla bile ittifak yapmışlardır. Fakat bu dönemde çok güçlü olan Sasanilere karşı başarı elde etseler de istediklerini alamamışlardır. Çünkü Çin tehditi nedeniyle Sasaniler üzerine tüm güçleri ile gidememişlerdir. Ama muhakkak ki Türklerin aklında hep Anadolu’yu ele geçirme düşüncesi var olmuştur. Çünkü Orta Asya’nın iklimi çok çetindir ve Çinliler çok kalabalık, çok hin bir millettir.

Çinlileri hep yenseler de kendileri için bir tehdit olmaktan çıkarmak mümkün değildir.

Burada büyük Türk devlet adamı Toñyukuka kulak verelim.

Bilge kağan, Çin içtimaı hayatının da tesiriyle ve fakat daha çok savunma maksadıyla, Türk ülkesinde de şehirleri surlarla çevirmek, hisarlar yaptırmak istemekteydi.

Toñyukuk ise buna itirazla: “Bunlar olmamalı. Biz ömrünü sulu ve otlu bozkırlarda geçiren bir milletiz. Bu hayat bizi daima bir harp egzersizi içinde tutmaktadır. Göktürkler’ in sayısı Çinliler’ in yüzde biri bile değildir. Başarılarımız yaşayış tarzımızdan ileri gelir. Kuvvetli zamanlarımızda ordular sevk eder, akınlar yaparız. Zayıf isek, bozkırlara çekilir, mücadele ederiz. Eğer kale ve surlar içine kapanırsak, T’ang orduları bizi kuşatır, ülkemizi kolayca istilâ eder” diyerek karşı çıkmış.

Yine onun, Bilge’nin, ülkenin her yerinde Budist ve Taoist tapınaklar inşaa ettirerek, bu felsefeleri Türkler arasında yayma düşüncesine de şu sözlerle karşı çıktığını görüyoruz: “Her ikisi de insandaki hükmetme ve iktidar duygusunu zaafa uğratır. Kuvvet ve savaşçılık yolu bu değildir. Türk milletini yaşatmak istiyorsak, ne bu talimlere, ne de tapınaklarına Ülkemizde yer vermemeliyiz" demiştir.

İşte bu düşüncede olan Köktürkler için Maveraünnehiri istila eden Araplar, Türkler için Sasanileri zayıflatmış oldular.

Aslında Araplar Türkler için kolay lokmaydı ama Çinliler ile uğraşmaktan Araplara sıra gelmiyordu. Çinliler sürekli Türk boylarını birbirine düşürüyor, Türklerin güçlenmesini önlüyordu.

Yazının başında demiştik ya Türkler yayılmacıydı ve insanları yönetmek için dini kullanırdı diye.

İşte aradan geçen zaman ve Arap istilası ile beraber Türklerin hükmetmeyi düşlediği coğrafyadaki Sasani gücü eridi, İrani halklar kılıç zoru ile Müslüman oldu.

Artık Türkler bu coğrafyaya hükmedebilirdi.

Sayısı az olan Türkler için sadece savaşarak bu kadar büyük bir coğrafyaya hükmetmek olanaksızdı.  Türklerde İslamiyet’e resmi olarak geçti.

Ve din yolu ile yönetim işini kolaylaştırdı. 

Çoğu Türk Osmanlı zamanına kadar öz inançlarını korudu.

Örneğin İslam’da resim ve heykel yapmak yasak kabul edildi ama Selçuklular çinilerde ve kitaplarda pek çok resim yaptı, heykel sanatını yaşattı.

Türklerin İslam’a geçişi yüzlerce yılda yavaş yavaş olmuştur.

Bence hâlâ da tam olarak geçmemişlerdir.

Mevlitler, kandiller, ölü aşları ve benzeri pek çok uygulamaya bakıldığı zaman Türklerin İslamiyet’i kendilerine uygun bir şekilde yaşadığını görebilirsiniz.

Mehmet DEMİREL

OLAY AYDIN