TÜRKÜ TÜRKİYE’DİR; “TÜRKİYE TÜRKÜ…”

AYDIN İÇİN ÇALDIM ÇIĞIRDIM

Şükrü Demirayak ve Aydın Zeybeği

Bu yazımda benim çok sevdiğim ve görev yaptığım yıllarda yurdun her köşesinde katıldığım toplantılarda gururla okuduğum, bir şiiri paylaşacağım.

Bu şiirle ilk karşılaşmam sanırım 1960 ya da 1961 yıllarında oldu. Annemin Ortaklar Öğretmen Okulundan mezun olurken hazırladığı, “Nahiyemiz Atça” adlı ödev kitapçığından okumuştum bu şiiri. Nasıl etkilendiysem, aynı gün içinde ezberimdeydi ve her platformda dostlarımla paylaşmaktan inanamayacağınız kadar zevk almıştım. 

AYDIN ZEYBEĞİ

Bu mahzun vatanda düşman görürsek,

Demişti: “Ezeriz!..” Aydın Zeybeği.

Avladı vatanda Yunan’ı tek tek,

Kır atın üstünde Aydın Zeybeği.

Boradan ziyade delice koşar,

Vatanın bağrında vatanla yaşar,

Zamanı gelince dağları aşar;

Kır atın üstünde Aydın Zeybeği.

Milletin derdini duyurdu, duydu,

Düşmanı nihayet önüne koydu,

Geldiği yollarda gözünü oydu;

Kır atın üstünde Aydın Zeybeği.

Mehmet’le el ele koştu yürüdü,

Düşmanın kolundan tuttu sürüdü,

Peşine takıldı ala bürüdü;

Kır atın üstünde Aydın Zeybeği.

Afyon: 16 AĞUSTOS 1944

Şiirin yazarı, tanıdık bir isim. Sevgili Belediye Başkanlarımızdan Merhum Şükrü Demirayak. Sn. Demirayak, Atça eşrafından Münire-Mehmet Demirayak çiftinin ikinci erkek çocukları olarak 1925 yılının Sonbaharında Atça’da doğdu. İlkokulu Atça, Ortaokulu Aydın, Liseyi de Afyon’da okudu. Şiirin yazılış tarihi 16.08.1944 Afyon. Bu tarihten de anlaşılacağı üzere şiirin, lise son sınıfta yazıldığı anlaşılıyor.

Sn. Demirayak Afyon Lisesinden mezun olduktan sonra 1946-1947 yılları arasında İstanbul’un Çatalca ilçesinde yedek subay olarak askerliğini yaptı. 1952 yılında Bedia Hanımla evlendi. Bu evlilikten üç çocukları oldu. 1955 yılında Atça Belediye Başkanlığına seçilen Şükrü Demirayak büyüğümüz, iki dönem Belediye Başkanlığı yaptıktan sonra 1968 yılında İzmir’e yerleşti. 1971 yılında eşini kaybeden Sn. Demirayak, 17 Nisan 2022 tarihinde vefat etti ve 18 NSAN 2022 tarihinde Atça’da toprağa verildi.

Hece vezniyle yazılan şiir, adeta uzun soluklu bir öykü-roman formunda. Dizeleri okurken sizler de uzun soluklu bir eseri okuyormuş gibi olacak ve geçmişe bir yolculuk başlatacaksınız.

Şükrü Demirayak’ın, “Milli ve Mahalli Şiirler” adıyla yayınlanan ve dostlarıyla paylaştığı mütevazı bir şiir kitabı da var. “Aydın Zeybeği” şiiri, adı geçen kitabın da ilk şiiri.

Bilirim, beni aşar bu işler; hani, diyeceğim o ki bunca eğitimli saz ve ses sanatçısı arasında tereciye tere satmak gibi olacak belki ama insanın hisleri galeyana gelmeye görsün, bir an geliyor, kabına sığamıyor işte; kucaklayıp bağlamayı, döküveriyor içini. Ee, kırk beş sene memlekete hasret yaşadıktan sonra bu kadarı da olsun artık; değil mi ya?..

“Olduydu, olmadıydı; kaydıydı, kuyduydu…” derken böyle bir türkü dökülüverdi işte; dilimden, telimden…

“Bazı şeyler vardır hani, eşle dostla olur; “Dost, dostun eyerlenmiş atıdır…” derler. Bu arada sevgili İlker Dikici Öğretmenim de notaya döküverdi hislerimi, eksik olmasın. Eh, bu saatten sonra benden sabun bile yapmazlar ya; bakarsınız bir ehli dil de sazıyla, sözüyle  “Aydın için çaldım çığırdım…” der de döküverir türkü diye ortaya.

Öyle ya: “Türkü Türkiye’dir, Türkiye Türkü…”