Ne kadar çok duygu barındırır sonbahar içinde. Yaşanmış   nice  hayat hikayelerinin dudaklarda kalan buruk tebessümü. Sonbaharda yürekler nedense ilkbaharı özler. İlkbahar gençliktir. Hayallerin kurulduğu ve başarının avuçlarında yeşerdiği, aşkın, sevginin en çok yaşandığı mevsimdir. Çiçek kokuları dağılır doğaya. Cömertçe rengarenk çiçeklerini görsel bir şölenle sunar ilkbahar. Kırlara, bayırlara, bağlara, bahçelere ve tabi ki gönüllere neşe getirir. Adı üzerinde ilktir o baharda  ve ilk olmanın verdiği tüm kendine güven ile şımarıkça davranır. Mevsimlerin birbiri ardına geldiğini düşünemez. Delikanlıdır. Başında kavak yelleri eser. Belki de kendine güveni tecrübesizliğindendir. Gençlikte yaşanan sevdalar ilkbahar çiçekleri gibi masum ve kısacıktır. Platonik bir düştür belki de akar gider ömürden anlamadan, yaşamadan. Duygular ilkbahar gibi kısa bir zaman dilimine gizlenir. Damaklarda  gizli bir adı konulmamış lezzetin tadı,  burunlarda  bahar çiçeklerinin kokusu, yüreklerde yaşanmamış nice duyguların cam kırıkları olur kanatır, acıtır ilkbahar anıları. Geçer gider ömürden ilkbahar, yaşamadan, anlamadan su misali akar gider.

             Sonbahar öyle mi? Demir atar insanın yüreğine. Öyle bir gelir ki sonbahar. Öyle bir yerleşir ki yüreğe sürekli kanatır kan kırmızıya boyar anıları. Sona ermiştir artık  o güzelim bahar ayları. Ne varsa güzel olan bitmiştir, gitmiştir…Gençlik yavaş yavaş çıkar yaşlılık merdivenlerini, ara sıra soluklanır, döner ardına bakar,  geride bıraktıklarına. Yaptıklarının derdinde olmaz  sonbahar. Onun en büyük derdi yapamadıkları ve belki de daha zaman  var sanıp erteledikleri dertlendirir. Sonbahar hırçındır. Duyguları çok çabuk değişir. Sabah esen soğuk rüzgarlar, öğleye doğru  ısıtır yürekleri, akşama doğru  gene buz keser hava. Duyguları değişkendir sonbaharın. Kendine göre haklı sebepleri de var elbette. Kırışıklar ortaya çıkar anıların izi olarak. Daha çabuk yorulur yürek  ile beden  halbuki yapılacak o kadar çok iş vardır ki düşüncede.

               Ne beden düşünceleri anlar, ne düşünceler bedeni. Kendini en çok   sorguladığın, insafsızca  yargıladığın hatta mahkum ettiğin mevsimdir sonbahar. Başaramadığın ne varsa sonbaharda canını daha çok yakar. Eski defterler açılır. Yaprak dökümü başlamıştır. Güçlü sandığın o  hayat ağacında sevdiğin kim varsa usulca çıkar  ebediyetin merdivenlerini. Bazen veda etmeye zamanın olmamıştır. İş güç yaşam kavgası ile  en çok sevdiğini ihmal ettiğinin farkına varırsın sonbaharda. Artık pişmanlıklar ve yaşanmışlıklar fayda sağlamaz. Seninle baharı yaşayan ne çok yaprak bu sonbaharda dalını terk etmiş ve seni yalnız bırakmaya başlamıştır. Bu mevsimde sende dalından kopup sonsuzluğa gitmeye korkarsın.   Sonbahar hiç bitmesin istersin. Yaşayabildiğin kadar güzel yaşamaya, taze yaprak gibi görünmeye çabalaman nedensiz değildir. İlkbahar geride kalmıştır. Yaz  çalışıp çabalayıp kendini en çok yorduğun mevsim olmuş, sonbahar ise kıştan önceki son güzel mevsimdir artık.

        Nice sonbaharları birlikte kucaklamak dileğiyle, sonbaharınız hep olsun hiç bitmesin…

            Sevgiyle kalın

FERİDE ÇANTAL

OLAY AYDIN